Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Αλμυρές Βουτιές

Ψάχνω να βρω κάτι να γράψω ρε συ,αλλά τα μολύβια μου είναι όλα μικρά,σχεδόν τίποτα,από το πολύ ξύσιμο κ οι στυλοί μου έχουν σπάσει όλοι κ μου λέρωσαν χέρια κ ρούχα με μελάνια για πάντα..
Λεκέδες σκούροι,σαν τη θάλασσα,σα να βούτηξα για να ξεχάσω,ελπίζοντας ότι το νερό θα πλύνει την ψυχή μου...
Μια κάθαρση από αλάτι...
Τί πρέπει να βρω;
Τί πρέπει να χάσω;
Ξέρεις πάντα μου άρεσαν αυτά τα κουτάκια που τα κουρδίζεις κ παίζουν μουσική κ η μπαλαρίνα στο κέντρο χορεύει.
Θλιβερά όμορφα.
Κοίτα με!
Δεν ξέρω στην κανονική ζωή,αλλά μες στο κουτί χορεύω όλο χάρη!
Θα βγάλω τα ρούχα μου.
Όλα.
Κ τα μεσα κ τα έξω.
Αν είναι να βουτήξω,θα βουτήξω γυμνή.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου