Bροχή φύλλων

Κάποιες φορές ,κοιτάω πίσω κ αναπολώ με νοσταλγία κ κάποιες άλλες δε θυμαμαι απολύτως τίποτα. Σα να μην έζησα ποτέ πριν. Σα να με πήραν κ με τοποθετήσανε εδω που στέκομαι . Κάποιες σας θυμαμαι κ κάποιες ενώ σας θυμαμαι ,σα να μη σας έζησα . Σαν κάπου να σας διάβασα ή να σας πήρε το μάτι μου . Κάποια κακογραμμένα κ κακοπαιγμένα 
κ κάποια με τραγική τελειότητα .
Μπορει μια μερα να ξυπνήσω κ όλους εσάς που πέφτατε σα φύλλα φθινοπωρινά πανω μου κ γύρω μου ,να σας είχα δει απλα στον ύπνο μου ή να ήσασταν οι φανταστικοί μου φίλοι . Ή απλα οι φωνές στο κεφάλι μου.
Δεν ξερω κ δεν ξερω κ πότε θα μάθω ..
Ένα ξερω .
Τί ακατάλληλος κόσμος για τα πλάσματα που δεν ξέρουν αν ειναι διαφορετικα μοναδικοί ,άγγελοι ή τέρατα .
Καταδικασμένοι στην απάρνηση ,ψάχνουν να βρουν ο ένας τον άλλον ,αυτοί οι όμοιοι ,απο τη μια ζωή στην αλλη ,κουβαλώντας πάθη κ σταυρούς που μονο αυτοί μπορούν να αντέξουν .
Άργησες φίλε μου , άργησες ..